Savaşmak...

Her zaman dostlarımız olacak diye bir kaide yok düşmanlara da açık olmak gerekir. Düşman kelimesi bana o kadar yabancı gelir ki... Belki de düşmanım olmadığı içindir. Maalesef ki düşman kavramı içten içe içimizde yaşar oldu! Kırılmalar, sıkılmalar, çekememeler... Herkes haddini bilmeli. Dedikodu, fitne fesat işlerle kendini ön plana atmamalı. Zaman ilerledikçe sıkıntılar büyüyor sanırım içimizde... Dayanamıyoruz belki de. İnsanlar benim için değerlidir, önem veririm. Bir başka şahsiyet de insanların değersiz olduğunu düşünebilir, kendine bakmadan! Dengesiz insanların içerisindeyim, yoruldum. Savaş istemiyorum, barış varken. Sevgiyle kalın! :)